Bryła budynków została ukształtowana przez podzielenie jej kubatury na poszczególne kondygnacje, a następnie przesunięcie ich względem siebie. Taki zabieg pozwolił zachować intymność dla każdego poziomu budynku. Nadwieszenia i przesunięcia bryły ukształtowały tarasy, które pozwoliły otworzyć funkcję poszczególnych lokali na zewnętrz przy jednoczesnym odizolowaniu ich między sobą.
W celu zachowania intymności dla poszczególnych, samodzielnych funkcjonalnie poziomów, ustawiono je przeciwstawnie względem siebie.
Poziom wejścia i wjazdu, częściowo zagłębiony w skarpie otwiera się na ulicę od strony zachodniej. Jest on osłonięty zadaszeniem poziomu drugiego.
Drugi poziom budynku otwiera się na znajdujący się na koronie skarpy las. Jest to sprzeczne z założeniem otwierania budynku na zachód (światło), a domykania na północ i wschód (brak światła, chłód), ale ma duży walor funkcjonalny. Dzięki takiemu układowi poziom ten ma bezpośredni dostęp na teren lasu poprzez zadaszony nadwieszeniem kolejnej kondygnacji taras. Tym walorom podporządkowana została również funkcja budynku. Pomieszczenia otwierają się w stronę lasu, a domykają w stronę ulicy.
Trzeci poziom budynku jest cofnięty względem niższego, dzięki czemu posiada duży dobrze nasłoneczniony taras.
Każdy poziom budynku jest niezależny funkcjonalnie. Wewnętrzna klatka schodowa spina funkcjonalnie wszystkie poziomy. Funkcja każdego poziomu może być dowolnie kształtowana. Układ wycofanych słupów pozwala na modyfikację i dostosowanie do docelowej funkcji układu okien.