Idei wprowadzenia do wnętrza budynków otaczającego je lasu został podporządkowany również wewnętrzny układ komunikacyjny. Szeroki pas ciągu pieszo jezdnego został ukształtowany w sposób nawiązujący formą do leśnej drogi. Jego nieregularna forma, zarówno w pionie jak i poziomie pozwala znacząco spowolnić ruch, jak również pozostawić w jego granicy część drzew. Pozostawione drzewa rosną w geometrycznych polach wyniesionych nieco ponad poziom ciągu pieszo jezdnego. Porasta je naturalna dla lasu roślinność. Z jednej strony pozwalają one spowolnić ruch, z drugiej strony stanowią pretekst do ukształtowania ich otoczenia w formie drobnych form architektury. Zabieg ma na celu podporządkowana tej przestrzeni przede wszystkim pieszym. Pozwoli to również na odzyskanie dla przestrzeni wspólnej, ważnej części założenia, zazwyczaj zagarniętego przez ruch samochodowy.
Rozwiązanie to zostało uzupełnione o koncepcję poszerzenia przestrzeni wspólnej. Brak płotów od strony frontów budynków oraz wycofanie ogrodzeń ogrodów do linii elewacji pozwoli na ukształtowanie szerokiej alei z dużą ilością zieleni i podporządkowaniem pieszym. Jest to szansa na uzyskanie przyjaznej przestrzeni wspólnej dla wszystkich użytkowników zespołu i zamienienie typowej dojazdowej drogi w obszar przyjazny i bezpieczny dla jej wszystkich użytkowników.
Otaczająca zieleń lasu została wprowadzona również na zielone dachy budynków. Potęguje to jeszcze bardziej integrację przestrzeń domów z otaczającym lasem.
Miejsca postojowe dla samochodów zostały wprowadzone pod bryły budynków.
Ze względu na otwarty funkcjonalnie charakter wewnętrznego ciągu komunikacyjnego, elewacje budynków od strony drogi zostały wyposażone w zewnętrzne ekrany. Mają one na celu pomoc w zachowaniu intymności wnętrz wyposażonych w duże przeszklenia oraz dodatkowo pełnią rolę ekranów akustycznych.
Wszystkie elementy wykończenia architektury budynków zostały wykonane z naturalnych materiałów z zachowaniem ich naturalnej kolorystyki i faktury.